Vanaf oktober 1940 heeft Biggles er een vrouwelijke collega bij! Omdat het bij de RAF, wanneer WO II in alle hevigheid is losgebarsten, ‘alle hens aan dek’ is, wil men, naast mannelijke gevechtspiloten, nu ook vrouwen recruteren. Er is dus enige op jonge, avontuurlijke vrouwen gerichte reclame voor de oorlogsvliegerij nodig. Omdat men ook bij het Britse Ministerie van Oorlog in de dertiger jaren de populariteit van Johns’ oorlogspiloot Biggles had opgemerkt, wendt men zich tot Johns met het verzoek een vrouwelijke piloot te creëren. Zo ziet Worrals het levenslicht.
Flight officer Joan Worralson, dan net 18, vliegt haar eerste vlucht voor de W.A.A.F., de Women’s Auxiliary Air Force, de ‘vrouwenafdeling’ van de RAF, tussen oktober 1940 en september 1941 in Girl’s Own Paper (hierna GOP), bijgestaan door haar iets jongere collega en beste vriendin Betty Lovell, bijgenaamd Frecks. In dit eerste avontuur (Worrals of the W.A.A.F.S.), komen de dames in Surrey, Engeland, een groep Duitse spionnen op het spoor die informatie over te bombarderen doelen in Engeland doorspelen aan de Duitse luchtmacht. Het verhaal is even spannend en met vaart geschreven als de beste Biggles-boeken en blijkt ook als propaganda-middel zeer geslaagd: het in 1941 in boekvorm gepubliceerde verhaal (Worrals of the W.A.A.F.) wordt in 1942 drie maal herdrukt en de W.A.A.F. kan de enorme toeloop van aspirant-pilotes nauwelijks aan! Hopelijk zijn de nieuwe recruten niet te zeer teleurgesteld geweest toen bleek dat ze nooit in gevechtsfuncties zouden vliegen… Weliswaar bestuurt Worrals in haar eerste avontuur een gevechtstoestel – en dat met dezelfde koelbloedige kundigheid als Biggles, ze schiet zelfs een vijandelijk toestel neer! -, maar in werkelijkheid vlogen alleen de mannen van de RAF als gevechtspiloot en bleef het voor vrouwen hoogstens bij wat transportvluchten. In Worrals’ volgende avonturen blijkt trouwens dat ze ook zonder een gevechtsvliegtuig haar mannetje staat. Dit is dan meteen de rode draad die door alle Worralsverhalen te volgen is: Worrals is een kordate en moedige jonge vrouw, ‘feministe-avant-la-lettre’, die, zeker als ze zich gediscrimineerd weet vanwege haar vrouw-zijn, zelfs haar meerderen – onder wie overigens ook kolonel en later Commodore Raymond (!) – op hun nummer durft te zetten. Uitgaande van de chronologische volgorde waarin Worrals’ belevenissen zich afspelen is Worrals carries on (GOP, oktober 1941-september 1942) haar tweede avontuur. Worrals en Frecks raken, na een ‘uitstapje’ in door bombardementen geteisterd Londen, verzeild in bezet Frankrijk, waar ze twee spionnen gevangen weten te nemen. En passant redden ze ook twaalf Britse Tommies, die, nadat ze bij Duinkerken waren afgesneden van hun eenheid, zijn ondergedoken in een dorpskerkje. Ook Worrals flies again (GOP september 1942-februari 1943) en Worrals on the war-path (juli 1943) nemen de lezer mee naar bezet Frankrijk. In het eerste verhaal bezorgt de Duitse bezetter Worrals en Frecks, die zijn aangesteld om door Britse spionnen verzamelde informatie per vliegtuig naar Engeland te brengen, de nodige spannende momenten op een oud kasteel. Het tweede voert de vriendinnen naar het door Johns sfeervol beschreven gebied van de Cevennen, waar op een bergtop een geheime vliegbasis moet komen voor het bijtanken van Engelse Spitfires. Voor het eerst buiten Europa, gaan Worrals en Frecks vervolgens in Worrals goes East (mei 1944) in Syrië de strijd aan met enkele nazi’s die een archeologische dekmantel gebruiken voor propaganda-aktiviteiten. Inmiddels bevorderd tot Squadron officer, beleeft Worrals samen met Frecks een oorlogsavontuur in Engeland in het korte verhaal On the home front (in Comrades in Arms, 1947). De twee vriendinnen onderzoeken hier de mysterieuze dood van een aircraftwoman die dienst deed op een versperringsballon in Norfolk. Voor hun laatste oorlogsavontuur (Worrals of the Islands, oktober 1945) trekken Worrals en Frecks naar het andere eind van de wereld waar ze, onder het wrede oog van de Japanners, in de doolhof van eilandjes waarmee de wateren tussen Australië en – toen nog – Nederlands-Indië bezaaid zijn, op zoek gaan naar een groep vermiste vrouwen, die waren gevlucht na de val van Singapore, begin 1942, en zich hier ergens moeten bevinden.
In goede navolging van Biggles en zijn vrienden, die na de oorlog samen blijven en hun vliegervaring regelmatig in dienst stellen van de luchtpolitie, blijven ook Worrals en Frecks in de naoorlogse jaren elkaar en de vliegerij trouw. Worrals in the wilds (GOP november 1945-november 1946) brengt hen, net gedemobiliseerd, naar het desolate landschap van het Afrikaanse Namibië, waar een ex-vriend van Worrals uit haar RAF-tijd wordt vermist. Vrij snel na hun Afrikaanse avontuur, want nog steeds kort na de oorlog, vinden we hen in Australië, waar ze een oude vriendin helpen in haar strijd tegen enkele ongure types die het op haar opaal hebben voorzien (Worrals down under, GOP oktober 1946-juli 1947). In The Children’s Gift book (1946) is een kort verhaal opgenomen (Worrals takes a hand) waarin Frecks in dienst is getreden van een luchtlijn in Kenya die nep blijkt te zijn en gerund wordt door enkele diamantsmokkelaars. In de zomer van 1946 ontvangen Worrals en Frecks als politiebeambten van Commodore Raymond hun eerste officiële naoorlogse opdracht. In Noord-Canada gaan ze op zoek naar een gevluchte Duitse oorlogsmisdadigster die aangehouden en voor de War Crimes Commission gebracht moet worden (Worrals in the Wastelands, 1949). In Worrals works it out (kort verhaal in GOP 1947) gaat ons duo aan de slag met het mysterie rond een diamant die is aangetroffen in een vogelnest, een ‘semi-opdracht’ van Raymond. Hun tweede echt officiële naoorlogse opdracht komt van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en betreft het onderzoeken en stoppen van een geval van wapensmokkel in de Sinaï (Worrals goes afoot, september 1949). Hun laatst bekende opdracht krijgen ze van Scotland Yard, ergens tussen 1947 en 1950: in Worrals investigates (1950) maken ze een eind aan de heerschappij die een krankzinnige ‘koningin’ uitoefent over een aantal door haar ontvoerde en als slavinnen behandelde vrouwen op een klein atol ergens in Polynesië.
Gezien hun enthousiasme, moed, kundigheid en jonge leeftijd zijn Worrals en Frecks ongetwijfeld nog jaren aktief geweest, maar, helaas, wij horen er niets meer over omdat Johns, naast zijn inspanningen voor het verslaan van de avonturen van Biggles en de zijnen, niet langer in staat is ook de wederwaardigheden van Worrals en Frecks op te tekenen…
Helaas zijnwaren de Worrals-boeken nooit in het Nederlands vertaald. Alleen twee korte verhalen (Worrals grijpt in/Worrals takes a hand en Worrals lost het op/Worrals works it out) zijn in een editie met zowel de oorspronkelijke Engelse tekst als een Nederlandse vertaling uitgegeven door de International Biggles Association.
Inmiddels is in november 2017 Worrals van de WAAF verschenen in de Collectie Captain W.E. Johns. Hopelijk volgen er meer.
De 11 boeken:
1. Worrals of the W.A.A.F. – september 1941
NL: Worrals van de WAAF – november 2017
2. Worrals flies again – september 1942
3. Worrals carries on – oktober 1942
NL: Worrals’ oorlog – maart 2020
4. Worrals on the war-path – juli 1943
5. Worrals goes east – mei 1944
6. Worrals of the islands – oktober 1945
7. Worrals in the wilds – november 1947
8. Worrals down under – 1948
9. Worrals goes afoot – september 1949
10. Worrals in the wastelands – 1949
11. Worrals investigates – 1950
De drie korte verhalen:
* Worrals takes a hand (Children’s Gift Book, Odhams Press, 1946)
NL (+E): Worrals lost het op (I.B.A., 1993)
* On the home front (Comrades in arms, Hodder and Stoughton, 1947)
* Worrals works it out (Girl’s Own Paper, september 1947)
NL (+E): Worrals grijpt in (I.B.A., 1998)
Twee van deze korte verhalen zijn door de I.B.A. uitgegeven in de serie Captain W.E. Johns Korte Verhalen.
Bijzonderheden over deze uitgaven kunt u vinden in de Captain W.E. Johns Catalogus.